Άρθρα - By artistas - Zortal paradise
Μία στην τύχη...
  • Frogs.jpg
Downloads
Επικοινωνία
Facebook
Mail: djcostas@gmail.com
Άρθρο Νο : 389
Audience : Default
Έκδοση 1.00.03
Ημερομηνία έκδοσης: 2021/11/25 22:40:00
Αναγνώσεις : 210
By artistas

Φέτος το καλοκαίρι έχω ένα βοηθό που ακούει Καζαντζίδη και 80’s disco. Αλήθεια. 8 το βράδυ, Κυριακή, έχω γυρίσει από την εκδήλωση του φροντιστηρίου των Αγγλικών που πάει η μεγάλη μου κόρη. Έχουμε πάρει μπαλόνι, καλαμπόκι ζεστό με πολύ αλάτι και πάμε για σπίτι, πυτζαμάκια, Σφουγγαράκης, νάνι στον καναπέ και αγκαλιά στο κρεβάτι, σχολείο αύριο, 7 το πρωί εγερτήριο.

Η μικρή έχει κοιμηθεί από πριν, την γύρισε κουρούμπελο η Μαρία από τις κούνιες. Αποθέτω την μεγάλη αθόρυβα στο δικό της κρεβάτι μην την ξυπνήσω, φιλάκι, mission accomplished. Τέλος για σήμερα, αράζω youtube και κουμπώνω το φλασάκι στο pc με τη δεύτερη φυσικά, την πρώτη δε μπαίνει ποτέ κανονικά και γράφω μια συλλογή του στυλ compilation 80’s γιατί εγώ Καζαντζίδη στο αυτοκίνητο δεν αντέχω όλη τη μέρα. Να είναι καλά τα torrents.

Μπαίνω internet να περάσει η ώρα, βάζω κι ένα λευκό ημίγλυκο από το περίπτερο στη Σάμου και αράζω κρεβάτι να προετοιμαστώ για το σαφάρι της Δευτέρας. Έχω δύο εγκασταστάσεις στην Καλλιθέα το πρωί και να δω μία δουλειά στα Καμίνια ότι ώρα τελειώσω. Τα παιδιά ευτυχώς δεν ξύπνησαν γιατί έχει γίνει κι αυτό, ουκ ολίγες φορές. Κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Μισή ώρα μετά πατάω το κουμπάκι χαμηλά στον πύργο και κλείνω το internet.

Resized Image


Μικρό το internet, Αθήνα Σαλονίκη δύο κουβέντες, δε θέλει κι άλλες. Ντύνομαι βιαστικά, φόρμα και φανελάκι, κατεβαίνω τη ρημαδοσκάλα της πολυκατοικίας με τα πόδια και φυσικά κουμπώνω πάλι με τη δεύτερη το φλασάκι στο αυτοκίνητο. Πρώτο τραγούδι στο random το I need love, LL Cool J του 1984, κάνω αριστερά στη Χίου, σταματάω μετά το πρώτο stop στην Νάξου, κάνω δεξιά, σβήνω τα φώτα, κλαίω. Κλαίω αβίαστα, δεν μπορώ να το διαχειριστώ.

Η μηχανή του αυτοκινήτου αναμμένη. Ανάβω φώτα, φλας αριστερά, ξεκινάω πάλι, πρέπει να πιώ κάτι. Κατεβαίνω τη Χίου, κάνω αριστερά στη Σερίφου χωρίς φλας, τα μάτια μου έχουν βουρκώσει, δεν βλέπω και καλά. Παρκάρω κάπου έξω από το Cello, είχαμε κάνει τα πρώτα γενέθλια του Zortal εκεί, θυμάσαι ιστοκάστορα? Είχες κατέβει από πάνω κάτω για να γνωριστούμε, έχω ακόμα την κάρτα σου που είχες γράψει πίσω το align γιατί έβαζα τις εικόνες όπου νάτανε στα άρθρα και τις διόρθωνες, ήταν σε xoops βλέπεις κι έπρεπε να ξέρουμε τα στοιχειώδη. Την έσκισα να ξέρεις πάνω στη θλίψη μου, την είχα στο πορτοφόλι από τότε, το έμαθα το align, πάνε και χρόνια από τότε. Τώρα έχω και δικιά μου σελίδα, πάλι σε xoops κι ας μην υπάρχει πια Zortal, το λες και φόρος τιμής…

Resized Image


Κατέβηκες κι άλλες φορές, μπύρες στο Αμερικάνικο στη Γλυφάδα, θυμάσαι που είχαμε πάρει τούρτα για την γκαρσόνα που γιόρταζε? Την τρελάναμε. Θυμάσαι την μάζωξη στο Archs? Θυμάσαι που περάσαμε δύο μέρες στο Λιτόχωρο τα Χριστούγεννα? Ήρθα από Βόλο με σακατεμένο το Alfa Romeo για να βρεθούμε, τόση ξεγνοιασιά τότε…

Δεν ήξερα ότι δεν θα σε ξαναέβλεπα από τότε, τα λέγαμε από το messenger που και που, δύο κόρες εσύ, έκανα κι εγώ δύο, κάναμε πλάκα, ανέβηκα τρεις φορές Θεσσαλονίκη αλλά δεν έτυχε να βρεθούμε. Μας φάγαν οι δουλειές, δεν το ήξερα τότε καρντάσι. Δεν μας είπες τίποτα.

Μπήκα σαν μαλάκας στο Cello μισοκλαμμένος, παίζει το Midnight Summer Dream. Woke up in a good day and the sun is wonderful… Karma is a bitch. Δεν θυμάμαι τι ήπια, δεν θυμάμαι πως γύρισα, θυμόμουν το μονοπάτι με τον καταρράκτη στο Λιτόχωρο, την τούρτα στο Cello, τις γνωριμίες με τα καινούρια μέλη στο Archs, τις μπύρες στο μαγαζί στα εξάρχεια…

Έφυγες νωρίς, άφησες μία υπέροχη Μαρία και δύο τέλεια παιδιά, κι εμάς άφησες και μας λείπεις κι ας σκορπίσαμε, ένωσες 7-8 πόλεις, πέντε έξι ομάδες, δύο τρεις κουλτούρες, έκανες την διαφορά την εποχή που σκεπάζαμε με το μαξιλάρι το modem το βράδυ να μην ακούγεται, να ξέρεις όλο το Ελληνικό internet υποκλίνεται ακόμα…

Εκτύπωσω Μοιραστείτε αυτό το άρθρο