Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου του 2008, το απόγευμα, ώρες μετά την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ο Κώστας Τσιρώνης είναι στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας και καλύπτει τις κινητοποιήσεις για τον Ελεύθερο Τύπο.

Ο φωτογράφος Κώστας Καπουργάς πήγε στη λίμνη της Καστοριάς για να φωτογραφίσει ένα ζευγάρι Καρατζάδων. Αυτό που τελικά φωτογράφισε ήταν κάτι που άγγιξε χιλιάδες ανθρώπους από όλη την Ελλάδα.

Μία συγκλονιστική φωτογραφία που μαρτυρά τον πόνο και την απόγνωση ενός άνδρα της ΕΜΑΚ έγινε viral την πρώτη ημέρα μετά το φρικτό δυστύχημα στα Τέμπη.

Ένας φωτογράφος φωτογράφησε ένα ζευγάρι να πετάει στάχτες σε ένα ποτάμι. Ρώτησε ποιός ήταν, του απάντησαν ότι ήταν το σκυλάκι τους που πέθανε σε μεγάλη ηλικία.

Μια φωτογραφία με σταυρούς απ' όπου κρέμονται φορέματα μικρών κοριτσιών κοντά σε ένα καναδικό "οικοτροφείο" όπου βρέθηκαν τα λείψανα περίπου 215 παιδιών αυτοχθόνων το περασμένο έτος, κέρδισε το βραβείο World Press Photo για το έτος 2022.

Σε ένα συνταρακτικό απόσπασμα από την ταινία «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» (1976), o Θανάσης Bέγγος μεταφέρει με το κάρο του ένα νεκρό παιδί, κάποιο από τα θύματα του Πολυτεχνείου, ενώ ακούγεται το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη «Σου είπαν ψέματα πολλά», με τη φωνή του Αντώνη Καλογιάννη.

...και μετά συνειδητοποιείς ότι δεν ήταν το παιχνίδι αλλά με ποιόν το είδες. Δεν ήταν το κρασί αλλά με ποιόν το ήπιες. Δεν ήταν ο καφές αλλά για ποιόν τον έφτιαξες. Δεν ήταν η σειρά στην τηλεόραση αλλά με ποιόν την παρακολούθησες. Πρέπει να μάθεις να εκτιμάς τον χρόνο που σου αφιερώνει ένας άνθρωπος γιατί σου δίνει κάτι πολύτιμο, ένα κομμάτι του εαυτού του...

Το να αγαπάς και να ερωτεύεσαι πιστεύουμε ότι είναι προνόμιο των ανθρώπων … είναι μαγικό και απερίγραπτο συναίσθημα να βάζεις την ευτυχία σου μέσα στην ευτυχία του άλλου, το εγώ και το εσύ εξαφανίζεται και γίνετε εμείς...

«Μια μέρα παίζοντας με την μικρή μου κόρη, ένιωσα πως δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Οι εξετάσεις έδειξαν καρκίνο του πνεύμονα. Το μυαλό πήγε κατευθείαν στα παιδιά μου. Έπρεπε να βρω έναν τρόπο να τους πω την αλήθεια. Κάτσαμε στο σαλόνι, και ούτε θυμάμαι ακριβώς τι τους είπα.

Ανάμεσα σε ένα κουβάρι καλωδίων, ο καρδιοχειρούργος Zbigniew Religa ξαγρυπνά για να δει πώς ανταποκρίνεται ο ασθενής μετά από χειρουργείο μεταμόσχευσης καρδιάς, διάρκειας 23 ωρών. Στο πίσω μέρος του δωματίου η βοηθός του κοιμάται στο πάτωμα.