Ο πατέρας μου γεννήθηκε στην Σμύρνη. Ηταν δύο ετών όταν εγκαταστάθηκαν στον Βόλο μετά την Καταστροφή. Εκεί γεννήθηκα. Περίπου στην ίδια ηλικία, στα τρία μου, ήρθα στην Αθήνα. Σμύρνη-Βόλος, Βόλος-Νέα Σμύρνη, αυτή είναι η διαδρομή. Μεγάλωσα στην Νέα Σμύρνη. Θυμάμαι την γειτονιά μου σαν ένα παραδεισένιο μέρος, με μεγάλους κήπους, γεμάτο μαργαρίτες την άνοιξη -μνήμη από μια άλλη ζωή, μια άλλη χώρα που χάθηκε. Εχει διαφορά να το θυμάσαι με αγάπη και συγκίνηση αλλά να μην λες “αχ και να μπορούσα να γυρίσω εκεί”. Αυτό δεν το έχω.

Ε, εντάξει. Εδώ είναι πάλι τα μαγικά του Στέφανου. Ο Στέφανος είναι ο άνθρωπος που μπορεί να πάρει ένα στίχο σου κι άμα τον συγκινήσει, θα κάτσει το ίδιο δευτερόλεπτο στο πιάνο και θα γράψει κάτι που θα μείνεις μετά άναυδος. Ο στίχος ήρθε ουρανοκατέβατος, την ώρα που οδηγούσα. Όλα έτσι μου έρχονται. Όταν έγραψα τον στίχο, τον κράτησα και κάποια στιγμή μου λέει ο Στέφανος: – Νίκο, θα κάνουμε Μητροπάνο! Μισό εσύ, μισό η Ρεβέκκα (Ρούσση). Στείλε μου!

Η Μαρίκα Νίνου, που το πραγματικό της όνομα ήταν Ευαγγελία Νικολαΐδου, ήταν Αρμένικης καταγωγής, όμως οι απόψεις σχετικά με το πού γεννήθηκε διίστανται. Άλλοι θεωρούν ότι γεννήθηκε στον Καύκασο, ενώ άλλοι, πολλοί, λένε ότι είδε το πρώτο φως πάνω στο πλοίο «Ευαγγελίστρια» -γι’ αυτό την βάφτισαν Ευαγγελία- που μετέφερε την οικογένεια της από τη Σμύρνη στον Πειραιά.

Να φεύγεις, αλλά πώς να φεύγεις ! Το πράγμα θέλει μεγάλη προσοχή… Γιατί ο ορισμός αυτός είναι τορπίλλι, που τό παίζει στα χέρια του μικρό παιδί. Το παίζει στα χέρια του και δεν ξέρει τι είναι… Ο Γιωργής τ’ Αποδέλοιπο, που λέει ο Μυριβήλης.

Κάθε πρωί, καθώς ξυπνώ άλλη μια φορά κάτω από το πέπλο του ουρανού, νιώθω πως για μένα είναι πρωτοχρονιά. Γι΄ αυτό μισώ τις πρωτοχρονιές με καθορισμένη ημερομηνία, που μετατρέπουν τη ζωή και το ανθρώπινο πνεύμα σε μια εμπορική επιχείρηση, με τον ωραίο τους απολογισμό, με τον ισολογισμό τους και την πρόβλεψη για το νέο διαχειριστικό έτος.

«Όσο κι αν ψάχνω, δεν βρίσκω άλλο λιμάνι, τρελή να μ’ έχει κάνει όπως του Πειραιά» κι είναι λογικό, αφού στη μία άκρη του βρίσκεται η Δραπετσώνα, η πόλη όπου έζησα τα παιδικά κι εφηβικά μου χρόνια, στην άλλη άκρη του η Πειραϊκή, όπου μένουν αρκετοί απ’ τους παιδικούς μου φίλους, και κατά μήκος του απλώνεται το κέντρο του Πειραιά, εκεί όπου σεργιάνισα στις πρώτες μου εξόδους.

"Μέρες Αργίας" ονομάζεται το τραγούδι του συγκροτήματος "Διάφανα Κρίνα" το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ του 1996 "Έγινε η απώλεια συνήθειά μας". Οι στίχοι του τραγουδιού είναι του Διονύση Καψάλη και είναι παρμένοι από την ομώνυμη συλλογή «Μέρες Αργίας» του 1995.

Από μικρό παιδί άκουγα πάντα να μου λένε «καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες παρά να σκέφτεσαι τι θα γινόταν αν». Μικρός δε σκέφτεσαι, δεν εισχωρείς εις βάθος και δε δίνεις σημασία στη φιλοσοφία της ζωής.

Το «Smooth Criminal» είναι το 7ο σινγκλ που κυκλοφόρησε από το άλπουμ Bad του Μάικλ Τζάκσον. Πρόκειται για ένα τραγούδι σε πολύ γρήγορο ρυθμό, που διηγείται την ιστορία μιας επίθεσης εναντίον μιας γυναίκας με το όνομα Άννι από έναν εγκληματία που η αστυνομία αδυνατεί πάντα να συλλάβει.

Μεταξύ των 100 κορυφαίων φωτογραφιών για το 2021 βρίσκεται η συγκλονιστική φωτογραφία από τις φωτιές που κατέκαψαν την Εύβοια τον Αύγουστο και δείχνει την απόγνωση της 81χρονης κυρίας Παναγιώτας, σύμφωνα με το περιοδικό Time.