Ο πατέρας μου γεννήθηκε στην Σμύρνη. Ηταν δύο ετών όταν εγκαταστάθηκαν στον Βόλο μετά την Καταστροφή. Εκεί γεννήθηκα. Περίπου στην ίδια ηλικία, στα τρία μου, ήρθα στην Αθήνα. Σμύρνη-Βόλος, Βόλος-Νέα Σμύρνη, αυτή είναι η διαδρομή. Μεγάλωσα στην Νέα Σμύρνη. Θυμάμαι την γειτονιά μου σαν ένα παραδεισένιο μέρος, με μεγάλους κήπους, γεμάτο μαργαρίτες την άνοιξη -μνήμη από μια άλλη ζωή, μια άλλη χώρα που χάθηκε. Εχει διαφορά να το θυμάσαι με αγάπη και συγκίνηση αλλά να μην λες “αχ και να μπορούσα να γυρίσω εκεί”. Αυτό δεν το έχω.

Ήταν το 1949, όταν πρωτολάνσαρα τον Θύμιο, αυτόν τον παμπόνηρο βλάχο με τα γλωσσικά του μπουρδουκλώματα. Ο τύπος αυτός, που για μένα έγινε ισόβιος ρόλος, δεν ήταν δική μου ιδέα. Τον επινόησε ο Κώστας Νικολαίδης της συγγραφικής Τριάδας: Νικολαίδης, Ελευθερίου, Λυμπερόπουλος, και αγαπήθηκε από τον κόσμο όσο κανένας άλλος χαρακτήρας.

Προσωπικά η επαφή μου με την τρανς κοινότητα ξεκίνησε από τις Κούκλες, το θρυλικό πλέον μπαρ στο Κουκάκι, όπου πήγα από περιέργεια και έμεινα χρόνια ως πελάτης από την αγάπη μου για το σόου αλλά και τη γνωριμία μου με τα κορίτσια που γνώρισα ως καλλιτέχνιδες και εκτίμησα ακόμη περισσότερο ως ανθρώπους· όταν είδα από κοντά, μίλησα, γνώρισα τρανς ανθρώπους.

Το θέμα της οδικής ασφάλειας δεν είναι παιχνίδι για να το προσπερνά κανείς αδιάφορα. Η συνέντευξη του Ιαβέρη που ακολουθεί δεν συνίσταται σε ανθρώπους που έχουν καλά φυλαγμένες βεβαιότητες μέσα τους και δεν διαθέτουν καλές σχέσεις με την αλήθεια. Φορέστε τώρα ζώνη ασφαλείας για να συνεχίσετε την ανάγνωση.

Είμαι δημοσιογράφος και μητέρα μιας υπέροχης κόρης 5,5 ετών, την οποία μεγαλώνουμε μαζί με τον άντρα μου. Είμαι ολόψυχα αντίθετη με το νομοσχέδιο που αναμορφώνει το οικογενειακό δίκαιο, γνωστό και ως νομοσχέδιο για την εξαναγκαστική συνεπιμέλεια των παιδιών μετά τη λύση του γάμου, και το οποίο πολύ φοβάμαι ότι σε λίγες μέρες θα γίνει νόμος του ελληνικού κράτους.

Στο μέτωπο αρρώστησα από τύφο. Τα νερά που πίναμε όπου βρίσκαμε, ανάμεσα στα πτώματα των μουλαριών, ήταν μολυσμένα. Χωρίς να γνωρίζω τι έχω, χρειάστηκε να κάνω τρία μερόνυχτα με τα πόδια για να βρεθώ σε δρόμο βατό και να διακομιστώ στο νοσοκομείο των Ιωαννίνων.

Είμαι βέβαιος ότι κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα, οι άνθρωποι θα ανακαλύψουν πώς να τροποποιήσουν τόσο τη νοημοσύνη, όσο και ένστικτα όπως η επιθετικότητα. Το πιθανότερο είναι πως θα περάσουν νόμοι κατά της γενετικής μηχανικής στους ανθρώπους, αλλά μερικοί άνθρωποι δε θα μπορέσουν να αντισταθούν στον πειρασμό να βελτιώσουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά, όπως η μνήμη, η αντοχή στις ασθένειες και η διάρκεια ζωής τους.

Για να μπορείς να πεις πως έφτασες στο τέρμα, πως είδες όσα ήθελες
κι έχεις πια χορτάσει, πρέπει να ξυπνήσεις ένα πρωί και να αναρωτηθείς
αν αντέχεις να υπομείνεις την ημέρα που ξεκινάει.

Μπροστά από τα άλλοτε ανοιχτά πολυκαταστήματα γύρω από την Πλατεία Ομονοίας, ίσως να έχεις προσέξει τους άνδρες που κάποτε στρέψανε το βλέμμα τους προς το μέρος σου, που ίσως σου κλείσανε το μάτι, ίσως σου χαμογέλασαν, που ίσως τους προσπέρασες, αλλά ίσως και να μην τους έχεις δει ποτέ.

Ο Τζο Μπάιντεν, πρόεδρος των ΗΠΑ, έχει βιώσει μεγάλες απώλειες στη ζωή του. Αρχικά με τον θάνατο της πρώτης γυναίκας του και της κόρης τους και στη συνέχεια με τον θάνατο του γιου του Μπο, από καρκίνο του εγκεφάλου. Στα απομνημονεύματά του, περιγράφει δραματικά τους τελευταίους μήνες ζωής του γιου του.